I

Ben pervane olmuşum kaleme
Yakarsa beni kalem yakacak!
Yazıklar olsun böyle düzene
Bu düzen böyle kalmayacak!

II

Benim sazım perdesiz olsun
Sazımın sesleri özgür olmalı
Perdeler sınırlamasın sazımı
Benim türkülerim hür olmalı.

III

Ölüm nedir ki bu dünya için
Ölüm kurtuluştur benim için
Benim korkum değil ölmek
Ölmek dururken ölememek.

IV

Çocuklarım küçükken hiç aklıma gelmemişti
Hiç düşünmemiştim onları …
Ama şimdi torunlarıma bakınca gördüm
Hayatın ne kadar acımasız olduğunu
Ne yapacak bu yavrucaklar?
Nasıl baş edecekler, bu acımasız hayatla?
İnşallah o günlere kalmam ben
Yoksa dayanamam ben bu acıya.

V

Meleklerimi gördüm ben bugün
Biri sağımdaydı, biri solumda
Bir müddet seyrettim ne yaptıklarını
Ellerinde kalem, önlerinde defter
Ha bire yazıyorlardı yaptıklarımı...

YazBlogcu