Onlar bizimle konuşur ama;
Kulaklarımız mühürlü,
Duymayız.
Gözlerimiz perdeli
Görmeyiz.
Kalplerimiz mühürlü,
Sevmeyiz.
İşte biz insanız!..

Onlar bize yaklaşır ama;
Ayaklarımız var,
Yürümeyiz.
Kollarımız var,
Uzatmayız.
Ellerimiz var,
Tutmayız.
İşte biz insanız!..

Onlar bize sığınır ama;
Nefsimiz var, 
Kabul etmeyiz.
Bize kalmaz diye, 
paylaşmayız.
İşte biz insanız!..

İnsan ne ki?
Bir çuval et,
Bir çuval kemik,
İşte biz bu kadarız!..

Recep Altun

05 Şubat 2016, Ankara