Gönül yapalım derken, yıktık mı ki, gönülleri
Fazla mı gerildi nedir, gönül sazının telleri
Niye şakımaz oldu, nerde o şeyda bülbülleri
Yoksa yazmaz mı oldu artık, dostun kalemleri.

Aşka düşenin aklı gider, olur cismi virane
Bizim gönül gözümüz açıktır, amalığı bahane
Hanesin açanlar pişman olmaz, olur divane
Bülbül keyfinden olmadı, gülün narına pervane.

Biz de çalarız sazımızı, kıymetini bilene
Canımız  kurban olsun, gönülden sevene
Ahımızdır; arkamızdan sövüp, yüzümüze gülene
Bizden kemlik gelmez; bize, bizim gibi gelene.

Recep Altun