Yıldızlar mı sarhoş, yoksa ben mi?
Yoksa, rüzgarla sallanan yeşil dallar mı?
Denizime ne olmuş böyle?
Yoksa, sarhoş olan dalgalar mı?
Ben işin içinden çıkamadım!
“Bir zahmet üstat bakar mı?”

Ben çocuktum daha, belki altı yaşında…
Sabah olur, herkes ayakta,
Kimi kahvaltıda,
Kimi çoktan düşmüş olur yollara.

Ben çocuktum daha, belki altı yaşında…
Benim işim gücüm oyun, biliyor musun?
Oynarım ben, yağan yağmurun altında,
Kimse sormaz bile, “ıslanıyor musun?”

Ben çocuktum daha, belki altı yaşında,
Çeliğim, çomağım, çemberim, topaçım,
Ayağımda kilteli naylon ayakkabım,
Öğleye doğru koşarım eve, “ben açım!”

Ben çocuktum daha, belki altı yaşında…
Gözüm kalırdı hep, tarhana aşında,
Oyunda atılan taşın izi kaldı kaşımda,
Benim aşkım da yoktu, cüzdanım da!
Ben çocuktum o zamanlar, altı yaşında…

YazBlogcu