Affetmem

Gök gürültüsü doldu, bulanık gecelerime.
Yağmurlar şakradı, gönül pencereme.
Yalnızlık bir çare ki, kanayan yüreğimde;
Çilesini çekiyorum şimdi,
O zalimi sevsem de, sevmesem de.

Bizim aşkımız tertemizdi.
Eli elime bile değmedi.
Birkaç mektup, birkaç resim;
İşte, hepsi bundan ibaretti.

Elbet bir gün karşılaşırız.
Hal, hatır sorarız.
Havadan, sudan değil de,
Eskileri yad ederiz.

Geldiği zaman veda vakti.
Sarılırım ona bir kardeş gibi.
Ama bu sefer affetmem;
Tutarım, o tutamadığım eli.

YazBlogcu