İğneyi Kendime Çuvaldızı Başkasına

Merhabalar Değerli Blogger Kardeşlerim.

Elimden geldiğince burada hep güzel ve yararlı şeyler paylaşmaya gayret gösterdim. Politikadan, siyasetten, sanattan, edebiyattan, iyilikten, kötülükten, ahlaktan, hukuktan, dinden, imandan derken yelpazeyi epeyce genişlettim.

Ben bloglamaya şiir ile başlamıştım. Yaşadıklarımızdan, duyduklarımızdan, gördüklerimizden ve okuduklarımızdan çok etkilenmiş olmalıyız ki, bu bloğun yelpazesi böyle genişlemek zorunda kaldı. Bazen yazmaya doyamadık, bazen de kalem oynatmayı bile canımız istememişti.

“Yazmak yürek ister” derler ya, hani doğru söz vesselam. Gerçekten elimde birkaç konu var, yazmakla yazmamak arasında sıkıştım kaldım. Yazmaya karar verdiğim konu üzerinde önce gece gündüz bir araştırma yapıyorum, konunun metnini yayına hazır hale getirdikten sonra dönüp konuya tekrar bakıyorum ve yayınlamaktan vazgeçiyorum. Hangi tür paylaşımlarda ve neden vazgeçiyorum, biliyor musunuz? Paylaşacağım konu bir başkasına ait ise, başkasına ait olan bu metinde gördüğüm aksaklıklara el atarak düzeltme yetkim olmadığı ve orijinal haliyle yayınlamak da içime sinmediği için tekrar vazgeçiyorum. Doğru yapıp yapmadığımı artık sizlerin takdirine bırakıyorum.

Medyanın sadece kendi uzmanına söz hakkı veren anlayışını kimler kırdı biliyor musunuz? Bloglar kırdı. Eğer herhangi bir kişi uzmanlığından eminse ve görüşlerini de başkalarıyla paylaşmak istiyorsa,  blog müthiş bir imkan sunuyor. İşte, ezberleri ve zorları bozan bloglar olma yolunda devam edebilmek için paylaşacağımız konularda yeterince araştırma yapmak suretiyle konunun uzmanı olmamız gerekiyor. Aksi halde kes, kopyala yapıştır yöntemiyle yaptığımız paylaşımların hiçbir değeri kalmıyor.

Ben burada tüm bunları niye yazıyorum biliyor musunuz? Sadece kendimi eleştirmek için yazıyorum. Yani iğneyi önce kendime batırmak istiyorum. Kimseye de çuvaldız batırmak niyetinde değilim. Örneğin: İlmine güvenilir ve konusunda uzmanlığı tescil edilmiş olan  Prof. Dr. Hüseyin Atay’ın kitaplarını okuduktan sonra, kendimce de makul gördüğüm ve paylaşmakta fayda mülahaza ettiğim konuları hiçbir değişiklik yapmadan aynen kitabından alarak orijinal haliyle sizlere aktarıyorum ve sonra doğrumu yapıyorum, yanlış mı yapıyorum diye tekrar tereddütler yaşıyorum. Neden mi? İnançlı insanların kafalarını karıştırmaktan rahatsızlık duyduğumu bir kere itiraf etmeliyim. Ama işin doğrusunu da nasıl öğrenebileceğimiz konusunda  başka bir yolu ve yöntemi var mı diye de düşünüyorum ve bu konuda değişik yollar aramaktan da vazgeçmiş değilim.

Gerek bizzat kendi yazdığım, gerekse alıntılar yaparak paylaştığım her konuda gördüğünüz yanlış ve yanlışlarım hakkında beni uyarmaktan ve eleştirmekten asla çekinmeyiniz. Ben, eleştirilere ve uyarılara açık bir blogcu olarak yayın hayatıma devam ederek bu safta yerimi almak istiyorum.

Selam ve dualarımla.

Recep Altun