Merhabalar.

Yaklaşık sekiz ay sonra tekrar internetime kavuşmak, beni biraz heyecanlandırdıysa da şunu açık yüreklilikle itiraf etmeliyim ki, hayal kırıklığına uğradım. Eski blog arkadaşlarımdan bayağı çekilenler olmuş. Bloglar arasında eskisi gibi paylaşma heyecan ve sevincini göremiyorum. Belki de ben biraz karamsar biriyim de bana öyle geliyor olabilir ki, inşAllah öyledir. Bloglar arasındaki paylaşma heyecan ve sevincinde bir değişiklik olmamış olsun da,  tek ben yanılmış olayım.

Bundan yıllar önce ilk blog sayfamı, bloğun ne olduğunu bilmeden 2008 yılında Blogcu'da açmakla birlikte ilk iki şiirimi de burada paylaşmıştım. İşte 8 yıldır blog faaliyetimi çeşitli blog platformlarında sürdürmekteyim. Blogger, benim favorim olan bir blog platformuydu ve ben de onun için hala buradayım.

Blogcu kendi ana çizgisinde yenilikler yaparak blog faaliyetine devam etseydi kaybetmeyecekti. Başka sosyal platformlarına benzeme özentisi Blogcu'ya kaybettirdi. Belki de Blogcu kendine göre kaybetmemiş olabilir, eskisine göre blog sayfalarına yerleştirdiği reklamlardan daha çok kazanıyor da olabilir ama, bence Blogcu kaybetti. Blogcu ne zaman çizgisinden ayrıldı, benim bildiğim en az 50 blogcu, o zaman Blogcu'daki faaliyetine son vererek Blogger'e geçmişti.

Aslında blogların değil, memleketin tadı tuzu kalmadı. Bu tatsızlık da hepimize yansıdığı için, üzerimize adeta ölü toprağı serpilmiş gibiyiz. Bir an önce bu uyuşukluktan kurtulmamız lazım. Aksi halde bu uyuşukluk halimizden yararlanmak isteyen aç sırtlanların başımıza büyük dertler açacakları kaçınılmazdır.

Cenab-ı Hakk, vatanımızı ve milletimizi her türlü felaketlerden korusun ve muhafaza eylesin inşAllah!..

Selam ve dualarımla.