Açıktır benim pencerem gönüllere
Güneş de girsin, meraklı gözler de.
Ne ateşte yanacak günahkar tenim,  
Ne de gizli saklı sırlarım var benim.

Perdeye ihtiyacı yok penceremin,
Gelen geçen seyretsin gönlünce.
Engellemesin ışığını güneşimin,
Gönlüm şenlenir, güneşi görünce.

İşte böyle garip bir kalemim ben. 
Penceresine şiir yazacak kadar…
çekinmeyin, bir de siz bakın içeri,
kaldırdım perdesini sonsuza kadar...
  
Recep Altun, 29.12.2020