Merhabalar.
Yaşadığım ve gördüğüm bazı zulüm ve haksızlıklar karşısında insanlara olan güvenim ve sevgim azalmaya başladı. Hele de bu zulüm ve haksızlığın, çok yakın biri tarafından iyi niyetimin su-i istimal edilerek yapılmış olması, adeta dünyamı başıma yıkmıştı. O anki psikolojik durumumu ve halet-i ruhiyemi tasvir etmem mümkün değil. Bu acı, ancak yaşanarak hissedilir. Benim gibi iyi niyetli insanlar, "hayır" demesini öğrenmedikten sonra, başı beladan, burnu boktan çıkmaz! Bir insanın başına gelebilecek musibetlerin temelinde "hayır" demesini bilmemek, diyememek yatar. O zaman önce "hayır" demesini öğreneceğiz.
Bir ikincisi de getirilen bir teklife; teklifi düşünmeden taşınmadan, teklifin hesabını kaitabını yapmadan balıklama atlamayacağız. Teklif o an size çok sıcak ve masum gelebilir. Teklifin yapıldığı andan çok değil yarım saat sonra, o yapılan teklifi enine boyuna düşünmeye başladığınızda aleyhinize o kadar çok açık kapılar görürsünüz ki, düşünmek için zaman istediğiniz için kendinizi adeta çok şanslı addedersiniz.
Nasıl geciken adalet, adaletten sayılmıyorsa, geciken iyilik de iyilikten sayılmaz. Ancak, siz kendi ananızın ağlamasına mı, yoksa karşı tarafın anasının ağlamasına mı razı olursunuz? Buradaki tercih tamamen size aittir. Hesabınızı kitabınızı iyi yapın, ona göre düşünün taşının ve ne yapacağınıza ona göre karar verin. Ben bu zamana kadar insanlara iyilik yapmak ve yardım etmek adına hep merhamet ettim ve kendi anamı ağlattım. Yeter artık! Bundan böyle artık biraz da karşı tarafın anası ağlasın diyorum, tabi becerebilirsem...
Selam ve saygılarımla.
NOT: Başıma gelen bu işten dolayı kaleme aldığım şiirimi okumak isterseniz lütfen TIKLAYIN
26 YORUM:
Bir zamanların çok değerli Kültür Bakanı Talat Sait Halman "BİRLER" adıyla yayınladığı deyişleri vardı. Bir deyişi hala ezberimdedir. "Hayır bir ilkedir, Evet bir ülkedir." Bizler acıma duygusu yüksek, merhametli bir nesilden geldik. Ne yazık pek "Hayır" diyemedik. O yüzden çevremizi de kolay Evet'lere alıştırdık. Hayır duyunca şaşırmaları bu yüzden.
YanıtlaSilÜzülmek gene insanı yıpratıyor, strese sokuyor.
Selam ve saygılaımla.
Merhabalar Makbule Abalı, HoşGeldiniz.
SilZiyaretiniz ve paylaşıma değerli yorumunuz içinde sağladığınız katkı için çok teşekkür ederim. Bir zamanların Kültür Bakanı olayı çok güzel bir şekilde özetlemiş. Artık eskisi gibi takmıyorum ve üzülmüyorum. Böyle paylaşımlar yaparak birazcık da olsa rahatlıyorum.
Selam ve saygılarımla.
Hemfikirim tam aklımdaki cümlelere tercüman oldunuz bu yorumda
SilMerhabalar Uzmanamator, HoşGeldiniz.
SilZiyaretiniz ve değerli yorumunuz için çok teşekkür ederim.
Selam ve saygılarımla.
Bazen en yakınlarımız en çok şaşırtanlar olabiliyor ne yazık ki
YanıtlaSilMerhabalar Ahmet Ozan, HoşGeldiniz.
SilZiyasretiniz ve paylaşıma katkı içeren değerli yorumunuz için çok teşekkür ederim. Bir istatistiği tutulsa bu işin müsebbiplerinin %90'ı akrabalardan çıkar.
Selam ve saygılarımla.
Önce karşıda ki insanı tanımak lazım Recep Bey.
YanıtlaSilBir insanın gerçek yüzünü görmek için gözlerine bakmak yeterli. Gerçek niyet o zaman anlaşılır.
Günümüz de maalesef insanlara güven yerlerde. Dolayısıyla yapılan yardımı da affedersiniz "keriz" yardımı olarak algılama eğilimi çok fazla.
Bu devirde muhtaçlara yardım etmek bazen doğru seçenek olmuyor.
Yardım edilecek öğrencilerdir. Yardıma muhtaç olan üniversite öğrencisi varsa ona yardım etmek lazım.
Ne ana ağlar ne başkası bu yardımda.
Selam ve saygılar.
Merhabalar Hüseyin Güzel, HoşGeldiniz.
SilZiayaretiniz ve değerli yorumunuz için çok teşekkür ederim. Benim bu yakınıma yaptığım yardım nakit para vs. değil. Ben adamın şirketini ilerleyen günlerde tekrar geri iade etmek üzere devir-teslim aldım. O da firar etti ortalardan kayboldu. Tabi haliyle şirketin her türlü pisliğini temizlemek ve tasfiye etmekte bana kaldı.
Selam ve saygılarımla.
Üzüldüm Recep Bey.
SilBu durumu paylaşman bizlere ders olması bakımından iyi olmuş.
Utanmazlık, çıkarcılık, üçkağıtçılık, yalancılık, ahlaksızlık moda oldu toplumda.
Lanet olsun bu zihniyette olan asalaklara. Geçmiş olsun. Umarım fazla bir sıkıntı olmaz.
Merhabalar Hüseyin Bey, HoşGeldiniz.
SilZiyaretinize ve değerli yorumunuza çok teşekkür ederim. Bu yaşadığım olay yeni değildir. 2005 yılında oldu, 5 sene sürdü ve şükürker olsun kurtuldum. Tabi bu olay benim ömrümden ömür aldı. Maddi ve manevi çok zararını gördüm. Bu olayın etkisinden kurtulamadığım için kendimi rahatlatmak adına ara sıra böyle paylaşımlar yapıyorum.
Selam ve saygılarımla.
İyi insan olmanın cezası mı diyeyim ne diyeyim? Benim de başıma geldi:( maalesef iyi insanlar herkesi kendisi gibi iyi sanıyorlar, ben de öyleyim. Hatta bana esin kaynağı oldu. Ben de yazacağım benimkisi akraba değil komşu....şiiri de okudum; çok büyük geçmiş olsun. Rahmetli annem "Merhametten maraz doğar" derdi. :( keşke iyilik böyle nankörlükle cezalandırılmasa....
YanıtlaSilSağlıcakla kalın.
Merhabalar Bücürükveben, Hoş Geldiniz.
SilZiyareteiniz ve değerli yorumunuz için çok teşekkür ederim.
Bu konuyu burada paylaşmamın tek nedeni, "hayır" demesini öğrenmeli ve "hayır" diyemeyenlerin de başına nasıl bir çorap örüldüğünü anlatmak içindi. Olay 2005 yılında yaşandı, ben bu şiiri 2006 yılında kaleme aldım. Çok yerlerde paylaştığım tekrar tekrar paylaştığım için yayınlama tarihlerinde değişiklik olabilir.
İyilik gariptir. Sonuçlarına katlanıp, göğüs gereceksen yap, katlanamayacaksan kesinlikle iyilik yapmaktan uzak dur! Çünkü ben daha hiçbir iyiliğin olumlu sonuçlandığını görmedim. Benim daha buna benzer ne iyiliklerim var, kimsenin başını ağrıtmak istemem.
Selam ve saygılarımla.
Merhabalar, yaşadığınız durum üzücü gerçekten. Babam da akrabalarına hiç hayır diyemeyen biri, o yüzden zaman zaman sıkıntılara girdiğimiz oluyor. İnsanlarla araya mesafe koymak önemli, yoksa hele de akrabalar enayi yerine koyup sömürüyorlar. Ses de çıkarmayınca daha çok kullanıyorlar.
YanıtlaSilMerhabalar Duygu Emanet, HoşGeldiniz.
SilZiyaretinize ve değerli yorumunuza çok teşekkür ederim. Hayır demesini bilmeyen babaınız için de üzüldüm doğrusu. Çünkü hayır demesini beceremeyen kişinin başı sıkıntıdan kurtulmaz. Benim babam da hayır demesini bilen bir adamdı. Ben kime çektiysem bilmiyorum. İşte insanın içindeki şu merhamet duygusu yok mu, insanı o perişan ediyor.
Selam ve saygılarımla.
Başınıza gelen bu acı olaya çok üzüldüm Recep Bey. Bir kişi yüzünden tüm topluma karşı güvensizlik duygusu duymanıza da sizi çok iyi anlıyorum. Zira etrafımızda kalbi temiz olanları suistimal edenler fazlasıyla var. 70'li, 80'li yılları görmüş birisi olarak o zamanların güven ortamı sonraki zamanlara göre daha fazlaydı. Komşu komşuya, akraba akrabaya, arkadaş arkadaşa güvenirdi. Şiirinizde yazdığınız gibi insanlık ölmüş şimdi. Peki, insanlık niçin, niye, nasıl ölmüş? İnanın, bu sorunun cevabını veremiyorum. Hangi ara çıkarcılık, suistimal ortaya çıktı? Yok muydu eskiden, vardı mutlaka. Ama bu kadar çok değildi.
YanıtlaSilSize ne desem boş. Tek diyeceğim sağlığınız iyi olsun. Hem analar hem de evlatları ağlamasın.
Bu paylaşım yazınız ders niteliğinde olmuş. Umarım ders alınır.
Sağlıcakla kalın, saygı ve selamlarımı gönderiyorum.
Merhabalar Nazlı Toaç, HoşGeldiniz.
SilZiyaretinize ve değerli yorumunuza çok teşekkür ederim. Evet eskiden insanların sözü senet niteliğindeydi ve ahde vefa vardı. Bu olay yeni değil. 2005 yılında oldu bir şirketi devraldım. Asıl sahibi firar etti, bir daha da görünmedi. Ben de o şirketin tüm pisliklerini (borç ve taahhütler) temizlemek zorunda kaldım. Şirketin tasfiye işlemleri 5 yıl sürdü ve 5 yıl sonunda şirketi tasfiye ettim. Şükürler olsun kurtuldum. Ancak bu olayın hala etkisinde olduğum için arada sırada böyle yazarak kendimi rahatlatmaya çalışıyorum.
Selam ve saygılarımla.
hımm akrabalar veya yakın arkadaşlar üzünce hiç iyi gelmiyor insana :)
YanıtlaSilMerhabalar Deeptone, HoşGeldiniz.
SilZiyaretiniz ve değerli yorumunuz için teşekkür ederim.
Yazımda olayın pek detayın girmedim, 2005 yılnda olan bu olaydan dolayı ne çektiğim bir ben bir de Allah bilir. Olayın hala etkisinde olduğum için arada sırada böyle paylaşımlar yaparak kendimi rahatlatmaya çalışıyorum.
Bir insanı kim üzerse üzsün iyi gelmez, ancak bu üzen eş, dost akraba olunca katmerleniyor.
Selam ve saygılarımla.
"Hiç kimseye güvenmiyorum" diye bir şey yoktur, "Zamanında o'na güvendiğim için, artık kimseye güvenmiyorum" diye bir şey vardır.
YanıtlaSilMerhabalar Dayı Yazar, HoşGeldiniz.
SilZiyaretiniz ve değerli yorumunuz için çok teşekkür ederim.
Keşke hiç kimseye güvenmeseydim. Biri sizin başınıza bir iş açtıktan sonra, kimseye güvenip güvenmediğinizin bir anlamı kalmıyor.
Selam ve saygılarımla.
Üzücü bir durum, maalesef çoğu insanın hayatında bu tip inişler çıkışlar oluyor. Tecrübelerinizi aktarmanız bizler için değerli.
YanıtlaSilMerhabalar Muharrir, HoşGeldiniz.
SilBlog sayfama yapmış olduğunuz ziyarete ve değerli yorumunuza çok teşekkür ederim.
Yaşanmış tecrübelerin başkalarıyla paylaşılmasından yanayım. Neden derseniz belki hatırda bir şey kalır da aynı şekilde yaşayacağı olay öncesi hatırlama sayesinde hayır diyebilsin diye.
Benim başımdan çok şey geçti, burada paylaştığım olayın detaylarına inerek okuyucuyu sıkmak istemedim. Ben bir yakınımın limited şirketini teslim aldım. Bir zaman sonra kişi firar etti, kaçtı gitti ve bir daha da geri dönmedi. Ben de bu bana devredilen şirketin her türlü borcunu ve pisliğini temizleyerek tasfiye ettim. Bu süreç 5 yıl sürdü. Ben bu beş yıl her ay vergi dairesine beyanname verip harç ödedim. Muhasebecisi defterler bakmak istemedi, muhasebe öğrendim ve kendi defterlerimi kendim tuttum. Şirketin adına olan çeklere kişilere olan borçları kadar çek imzalayıp dağıtmış. Daha neler neler...
O günler geçti ama, beni de deldi geçti. Bu durumu ancak benim gibi "damdan düşen bilir. "
Selam ve saygılarımla.
merhabalar nasılsınız iyi misiniz , iiyisiniz inşallah
YanıtlaSilMerhabalar Uzmanamator, HoşGeldiniz.
SilZiyaretinize ve hal hatır soran değerli yorumunuza çok teşekkür ederim. Efendim çok şükür iyiyim, yok bir sorun. Blogger arkadaşlarımın sayfalarını ziyaret etmeye devam ediyorum, ancak her paylaşıma yorumda bulunmuyorum. Her paylaşıma yorum yazdığım zaman belki karşı taraf rahatsız olabilir diye ya da yorum içeriğinde sürç-ü lisan etmekten çekiniyorum. Bu nedenle yazacağım yorumlarda biraz daha mesafeli ve ölçülü olmaya gayret ediyorum. Aksi halde her paylaşıma yazacak o kadar çok şeyler buluyorum ki, yazacağım yorumların paylaşımı aşmasından korkuyorum.
Tekrar teşekkür eder, selam ve saygılarımı iletirim.
Recep Bey, sizin iyi bir insan olduğunuza o kadar kalpten inanıyorum ki. İnanın sizinle aynı durumdayım, bu konuda hiç olgunlaşamıyorum herkesin her şeyine koşuyor zarar görüyor sonra kendime verdiğim sözleri unutup tekrar tekrar aynı üzücü olayları yaşıyorum. Geçenlerde bende bir kaç olay yaşadım ve kendimi aşırı derecede salak hissetmeme sebep oldu. Artık iyi bir insan olmamaya karar versem de özümde olmadığı için devam ettiremiyorum yine en büyük kötülüğü kendime yapıyorum kendimin kötüsü elin iyisiyim ben. Başınıza gelen olayı yorumlarda okudum çok çok çok üzüldüm. Ama şunu çok inanıyorum kii herkes kendi kalbinin ekmeğini yer. Bu yaptığınız inşallah size en kısa zamanda kat kat güzelliklerle geri döner.
YanıtlaSilMerhabalar Dear Monarosa, HoşGeldiniz.
SilBlog sayfama yapmış olduğunuz ziyarete ve paylaşıma katkı sağlayan ve beni teselli etmeye çalışan o güzel ve değerli yorumunuza çok teşekkür ederim.
Yüreğinizin hakkımdaki sesiniz, asla sizi yanıltmayacağından emin olabilirsiniz. Ben şu anda 67 yaşını ikmal etmiş 5 torunlu bir dedeyim. İnsanlara yardım etmeyi sevmem ve bundan dolayı mutlu olmam, ben ve benim gibi insanları çoğu zaman hüsrana uğratmıştır. İyilik gariptir. İyilikten maraz doğar. Bunları bile bile hala insanlara yardım etmeye çalışıyorum. Çünkü bu benim mayamda var. Ancak ne zaman ölürüm, işte ancak o zaman kurtulurum.
Değerli kardeşim. Ben artık yavaş yavaş insanlara "hayır" diyebiliyorum. Bu kelimeyi siz de mutlaka öğrenmek ve kullanmak durumundasınız. Taviz verdikçe kaybedersiniz. Çünkü, biliyorum ki, "hayır" demek sizi daha çok üzüyor. Birine hayır dediğiniz için daha çok üzülüyorsunuz. Ama mutlaka bundan kurtulmalısınız. Aksi halde gözünüzün yaşı hiç kurumaz.
Herkes kalbinin ekmeğini yer derler ama, ben hiç kalbinin ekmeğini yiyen görmedim. Dahası, yaptığım iyiliklerin de kat kat güzellikleri ile bana geri döndüğünü de görmedim. İnadına inadına terslikleri ile karşılaşıyorum. Ve buna bir anlam da veremediğim için, demek kötü benmişim diyor ve umutsuzca köşeme çekiliyorum.
Sizin yaşınız daha genç, dikkat edin ve dikkatli olun. Cenab-ı Allah sizi hep iyilerle ve helal süt emmiş insanlarla karşılaştırsın. Kötüleri sizden fersah fersah uzak tutsun.
Selam ve saygılarımla.
Yorum Gönder