Depremin acısını sırtında taşıyan depremzedeler çok zor şartlarda bekleyişlerini sürüdürüyor. Çoğu bundan sonrasında ne olacağını merak ediyor. Kimi nerede yaşıyacağını, kimi okul hayatını, kimi hasar gören evini soruyor. Hepsi bu belirsizliğin acılarını büyüttüğünden yakınarak, sorularına cevap arıyorlar.
Büyük bir yıkıma neden olan çifte deprem, ruhumuzda derin yaralar açtı. Bölgedeki depremzedeler yas, korku, kaygı, stres, öfke gibi çok sayıda duyguyla baş etmek zorunda. Afet bölgelerindeki gönüllü ve görevli birçok uzman psikiyatr, psikolog, depremzedelerle bire bir iletişim kurarak travmayı atlatmalarına yardımcı olmaya çalıştıklarını görmek bizleri de rahatlatıyor, çünkü toplum olarak bir travma yaşıyoruz.
Bu felaketi en az kayıp ve hasarla atlatabilmemiz için, içimizdeki mücadele duygusuna, dayanışma isteğine kulak vererek canla başla yardım etmemiz gerekiyor.
6 Yorumlar
Allah'ın izniyle inşallah bu günlerde geçecek.
YanıtlaSilMerhabalar Dayı Yazar;
SilUmudumuzu muhafaza ettiğimiz sürece, Allah'ın izniyle bu afetin de üstesinden geleceğiz. Ancak dersimizi iyi çalışıp, bir sonraki afetlerde sınıfımızı geçmemiz şart oldu.
Selam ve dualarımla.
Çok zor Recep Bey...Kendimi onların yerine koyuyorum, bu acıların yarası asla kapanmaz geliyor bana. Bu travma nasıl geçecek, inanın hiç bilmiyorum.
YanıtlaSilMerhabalar Nazlı Toaç;
SilBizzat deprem bölgesinde yaşayan vatandaşlarımızın durumları gerçekten çok zor. Onların yaraları sarıldıkça, ihtiyaçları giderildikçe, yeniden insanca yaşayabilecekleri ortamlar oluşturuldukça bu travmalar da zamanla bitecektir. Ama bazı yaralar kabuk bağlasa da hatırlandıkça acısı depreşecektir.
Ülkemize geçmiş olsun. Ve bir daha böyle büyük bir deprem felaketi yaşamamak için yetkililer ve sorumlular; kurallara uyarak gerekli tedbirleri alsınlar.
ah yaa haftalardır yaşamıyor gibiyiz valla.
YanıtlaSilMerhabalar Deeptone;
SilEvet, maalesef tüm Türkiye haftalardır depremin yaralarını sarmak için didinirken, tıpkı bir depremzedenin ruh haline büründüğü için bu eşsiz dayanışma ve yardımlaşma gerçekleşti. Gönderdeki bayraklar gibi gönüllerimiz de yüreklerimiz de yarıya indi. Aksini söylemek zaten mümkün değil.
*YORUMLARINIZ HEMEN YAYINLANIR*