Arafta Kalmaktansa

bir daha uyandırmayın beni,

uyuttuğunuz derin uykudan.

korktuğumu zannetmeyin sakın,

bir daha uyanamama korkusundan.

ne bu dünyadan bir tapum var,

ne de cennetin tapusundan.

cehenneme bile talip oldum,

mekansızlık korkusundan.

Öyle demeyin, demiyorlar mı?

"Ahrette iman, dünyada mekan"

arafta kalmaktansa,

cehennem olsun bana mekan...

biliyorum, kızacak birileri bana

bak, şu talip olduğun mekana!

cennet tapuları paylaşılırken,

sen nerelerdeydin Allah aşkına!

GAZİ MUSTAFA KEMAL ATATÜRK

Ey Türk Gençliği! Birinci vazifen, Türk istiklalini, Türk cumhuriyetini, ilelebet muhafaza ve müdafaa etmektir. Mevcudiyetinin ve istikbalinin yegane temeli budur. Bu temel, senin en kıymetli hazinendir. İstikbalde dahi, seni, bu hazineden mahrum etmek isteyecek, dahili ve harici bedhahların olacaktır. Bir gün, istiklal ve cumhuriyeti müdafaa mecburiyetine düşersen, vazifeye atılmak için, içinde bulunacağın vaziyetin imkan ve şeraitini düşünmeyeceksin. Bu imkan ve şerait, çok namusait bir mahiyette tezahür edebilir. İstiklal ve cumhuriyetine kastedecek düşmanlar, bütün dünyada emsali görülmemiş bir galibiyetin mümessili olabilirler. Cebren ve hile ile aziz vatanın bütün kaleleri zapt edilmiş, bütün tersanelerine girilmiş, bütün orduları dağıtılmış ve memleketin her köşesi bilfiil işgal edilmiş olabilir. Bütün bu şeraitten daha elim ve daha vahim olmak üzere, memleketin dahilinde iktidara sahip olanlar, gaflet ve dalalet ve hatta hıyanet içinde bulunabilirler. Hatta bu iktidar sahipleri, şahsi menfaatlerini, müstevlilerin siyasi emelleriyle tevhit edebilirler. Millet, fakr-ü zaruret içinde harap ve bitap düşmüş olabilir. Ey Türk istikbalinin evladı! İşte bu ahval ve şerait içinde dahi vazifen; Türk istiklal ve cumhuriyetini kurtarmaktır! Muhtaç olduğun kudret, damarlarındaki asil kanda mevcuttur!

Değirmenden Mektup Var

SON YAYINLAR GEÇİDİ