Güneş de girsin, meraklı gözler de.
Ne ateşte yanacak günahkar tenim,
Ne de gizli saklı sırlarım var benim.
Perdeye ihtiyacı yok penceremin,
Gelen geçen seyretsin gönlünce.
Engellemesin ışığını güneşimin,
Gönlüm şenlenir, güneşi görünce.
İşte böyle garip bir kalemim ben.
Penceresine şiir yazacak kadar…
Çekinme sen de bak pencereme,
Kaldırdım perdesini sonsuza kadar...
Recep Altun, 29.12.2020
Not: Eski Şiirlerimden, güncellenmiştir.


2 Yorumlar
Bazen sokaktan geçerken aynı seviyede olan evlerin perdesiz, ışıklı salonlarına hayranlıkla bakarım. Sanki içeri davet eder gibidirler. O yüzden bu şiir çok hoşuma gitti Recep Bey ve gözlerimle girdim pencerenizden içeri. :)
YanıtlaSilKaleminize yureginize sağlık çok güzel 🙂
YanıtlaSilYORUMLARINIZ HEMEN YAYIMLANIR