Kişi çalışıp elde ettiğiyle yetindiği ve başkasının elindeki nimete göz dikmediği, aç gözlülük yapmadığı sürece rahat bir hayat yaşar. İhtiras içini doldurup benliğini sarınca, huzursuzluk baş gösterir ve hayatın gerçek anlamda tadı kalmaz.

Çünkü, dünya nimetleri amaç ve nihai gaye değil; gerçek amaca erişmek için birer vasıtadır. Gerçek amaç ise, Allah’ın mülkünde O’nun nimetlerinden yararlanırken hayırhah bir insan olup, diğer insanlara faydalı olmaya çalışmak ve dünya hayatını ilahi düzenlemeye göre değerlendirip, ahiret hayatına yeterince hazırlanmaktır.

Bunun için Resulüllah buyurdu ki: “Ne kadar güneş doğmaya başlarsa yanı başında iki melek bulunur ve yeryüzündekilere şöyle seslenir: “Rabb’inize yönelin. Çünkü gerçekten az olup yeterli olanı, çok olup oyalayıcı olanından hayırlıdır.” O iki melek seslerini, insan ve cinler dışında her şeye duyururlar.

YazBlogcu