O bir engelli, o bir yetim, o bir öksüz, o bir garip... O'na sahip çıkamadık... O, bu ülkenin bir ferdi, bir vatandaşı. Kimin umurunda... Herşeyden önce o bir insan, yani eşref-i mahluk... Onun da hayalleri vardı, onun da umutları vardı. O da sımsıkı tutunmaya çalışıyordu hayata... O hayatta, ölmedi, hala sağ ve çocuksuz evli. Aslında o bir muhtaçlıydı. O'na kol kanat gerilmeliydi. O, sahiplenilmeliydi. O bir başına bırakıldı. O bir bacıydı, o bir teyzeydi. Umutları ve hayalleri elinden alınmış, ama herşeye rağmen, hayata tutunmaya çalışıyor... Allah yar ve yardımcısı olsun!...

YazBlogcu