İnsan yaşlandıkça geçmişe yönelik özlem duygusu daha çok depreşir. Bu duygu adeta bir yanardağ volkanı gibi olup, fokur fokur kaynar ve sönmeyen bir ateş haline gelir.
Geçmişe yönelik özlem duygularımı depreştiren bir fotoğraf karesini sizlerle paylaşmayı arzuladım. Fotoğraf karesinde benimle birlikte yer alanları sizlere tanıtmak istiyorum. Arka tarafta Nazmiye ablam ve Hasan ağabeyim yer almakta, küçük kardeşim Gürbüz ile ben de ön taraftayım. Fotoğraf karesinin arka planında ise, 1954 yılında bahçeli bir arsa üzerine inşa edilmiş, iki katlı kerpiç yapı evimizin doğuya bakan duvarı ile birlikte bir elma ağacı yer almaktadır.
Ben kardeşlerimle birlikte bu mütevazi bahçeli evde büyüdüm. İnsan, ancak elindekini kaybedince kıymetini anlıyor, kaybettiği için de iş işten geçmiş oluyor. 1986 yılında istimlak edilerek elimizden alınan evimizde yaşanan acı ve tatlı her anından çok keyif aldığımız ve bizim için çok değerli olan bu güzel bahçeli evimizi çok özlüyorum.
18 Yorumlar
Zaman zaman hepimizi benzer duygular yaşıyoruz. Siyah beyaz fotoğraflar ve acı tatlı anılar yaşam yolculuğumuzun enstrümanları. Selamlarımla :))
YanıtlaSilMerhabalar YILDIZ Hoş Geldiniz.
SilBlog sayfama yapmış olduğunuz ziyarete ve değerli yorumunuza çok teşekkür ederim.
Yaşam yolculuğumuzun enstrümanları tespitiniz çok güzeldi, ayrıca teşekkür ederim.
Selam ve saygılarımla.
Çoğu insanda bu yazdığınız duygular yaşıyor Recep Bey..
YanıtlaSilLakin, söylediğiniz gibi "elden kayıp giden"lerin kıymetini çok geç anlıyoruz.
Selam ve saygılar.
Merhabalar Hüseyin Güzel, Hoş Geldiniz.
SilBlog sayfama yapmış olduğunuz ziyarete ve değerli yorumunuza çok teşekkür ederim.
Evet sayın hocam, maalesef kaybetmeden kıymetini anlamıyoruz. Kaybettikten sonra da peşine düşüyoruz.
Selam ve saygılarımla.
Bugün benimde aklımdan geçti iki katlı gecekondu evimiz o zamanlar daha mutlu ve huzurluyduk.
YanıtlaSilMerhabalar Ankarapostası, Hoş Geldiniz.
SilBlog sayfama yapmış olduğunuz ziyarete ve değerli yorumunuza çok teşekkür ederim.
Geçmişinden şikayetçi olan hiç kimse duymadım. Herkes, "o zamanlar daha mutlu ve huzurluyduk" diyor. Acaba yaşanan güzel şeyler, kötü günleri silip süpürüyor mu diye aklımın ucundan geçmedi değil. Çünkü, geçmişte iyi günler de kötü günler de yaşadık. Ama her nedense sadece iyi ve güzel olan şeyler hatırlanıyor diye düşünüyorum.
Selam ve saygılarımla.
Her şey bir yana, ben küçük kardeş Gürbüz'ün pozuna bayıldım :)
YanıtlaSilNasıl özgüvenli bir duruş o!
Merhabalar Tülin, Hoş Geldiniz.
SilBlog sayfama yapmış olduğunuz ziyarete ve değerli yorumunuza çok teşekkür ederim.
Evet, gerçekten o küçük kardeşimiz aynen sizin söylediğiniz gibidir.
Selam ve saygılarımla.
Her şeye rağmen iyi ki o bahçede çekilmiş bu fotoğraf.
YanıtlaSilMerhabalar Klio'nun Şarkısı, Hoş Geldiniz.
SilBlog sayfama yapmış olduğunuz ziyarete ve değerli yorumunuza çok teşekkür ederim.
Sizin de değindiğiniz gibi, iyi ki geçmişimizi bize anımsatacak bu kareler var. Olmasaydı, benim böyle kardeşlerimle birlikte ve o yaşlardaki halimi hatırlamam mümkün olmayacaktı.
Selam ve saygılarımla.
Ne kadar değerli bir fotoğraf. Bir çok güzel anıyı da beraberinde saklamış. Böyle bir fotoğrafa sahip olduğunuz için çok şanslısınız. :)
YanıtlaSilMerhabalar Bolahenkli, Hoş Geldiniz.
SilBlog sayfama yapmış olduğunuz ziyarete ve değerli yorumunuza çok teşekkür ederim.
Böyle o kadar çok nostalji fotoğraf kareleri var ki, onları burada sık sık paylaşarak okuyucularımı sıkmak istemem. Beni şanslı gördüğünüz için ayrıca teşekkür ederim. Sağolun.
Selam ve saygılarımla.
ne güzel anılar, eskiden siyah beyaz fotolar varmış de miii :)
YanıtlaSilMerhabalar DEEPTONE, Hoş Geldiniz.
YanıtlaSilBlog sayfama yapmış olduğunuz ziyarete ve değerli yorumunuza çok teşekkür ederim.
Evet iyi ki, eskiden siyah-beyaz fotoğraflar varmış. Yıllara meydan okuyan o fotoğraf karelerini en iyi bir şekilde muhafaza etmeye gayret ediyoruz. Onları da kaybedersek, bizlere o güzelim anıları kim hatırlatacak?
Selam ve saygılarımla.
Kerpiç ev bahçe ve kardeşler. Ne güzel bir kare.
YanıtlaSilFotoğraf beni o yıllara taşıdı ne güzldi kerpiç evde yaşamak...
Merhabalar Gezgin Kova, Hoş Geldiniz.
YanıtlaSilBlog sayfama yapmış olduğunuz ziyarete ve değerli yorumunuza çok teşekkür ederim.
Evet efendim, çok doğru söylüyorsunuz;o kerpiç evlerde yaşamanın güzel olduğunu ancak, o evlerde yaşamış insanlar daha iyi idrak ederler.
Selam ve saygılarımla.
Geçmişe duyulan özlem hemen herkes de olabiliyor..Güzel duygular..Fotograf da bir anı,bir hatıra olarak kalmış size..😊
YanıtlaSilMerhabalar Ertuğrul Yıldırım, Hoş Geldiniz.
SilBlog sayfama yapmış olduğunuz ziyarete ve değerli yorumunuza çok teşekkür ederim.
Evet, Ertuğrul bey, hele de yaş ilerledikçe insan her konuda çok hassaslaşıyor. Dolayısıyla geçmişte yaşanan acı, tatlı tüm olayları insan özlüyor.
Selam ve muhabbetlerimle. Allah'a emanet olun.
*YORUMLARINIZ HEMEN YAYINLANIR*