Merhabalar.
Ördeğin şaşkını başını bırakır, kıçından suya dalarmış. Ben de aynı bu şaşkın ördek gibiyim ve ne yazacağımı, ne yapacağımı bilmediğim için, başımı bırakıyorum ve kıçımdan suya dalıyorum. Can sıkıntısından dolayı ayakta olduğum sürece bilgisayarın başında sürekli blog sayfama tema giydirip duruyorum. Bir tema seçiyorum, yüklüyorum, provasını yapıyorum, olmayan yerleri ile ilgili kodlara müdahale ediyorum. Şöyle ara yüzünü bir inceliyorum ve bu da olmadı diyorum, bir başka blog temasına geçiyorum. Hemen hemen mola aldığım günden beri, blog sayfama tema beğendirmekle günüm geçiyor. İşte bunlar hep can sıkıntısından kaynaklanıyor.
Çok şükür, aç değiliz, açıkta değiliz, kiracı hiç değiliz. Sağlığımız da iyi kötü yerinde, ama gel gelelim ki, nerede bir eğrilik var, nerede iyi gitmeyen bir şeyler var, hep beni buluyor ve tüm bu eğrilikler üstüme üstüme geliyor. Kolay olan ve gücüm yeten eğrilikleri doğrultuyorum ama; bazı öyle eğri duvarlar var ki, ne mümkün onları doğrultmak; doğrultmaya kalksam yıkılacak ve altında kalan yine ben olacağım. Bu nedenle şimdilik sabrediyorum. Hani derler ya "sabrın sonu selametmiş..."
Selam ve saygılarımla.
2 Yorumlar
Merhaba Recep bey
YanıtlaSilYaşam kulvarında yürürken insan bazen beklenmedik durumlara şahit olur.
Kabüllenemedikleri karşısında dediğiniz gibi sabreder. Sabretmek tepki vermekten iyidir. Bu devirde kimin ne olduğu belli değil artık. Unutmayalım ki, yanımızda yöremizde çok az güvenecek insan kaldı Recep bey.
Sağlığına dikkat et. Çok da fazla canını sıkma.
Günler ne getirip ne götürecek tahmin etmek zor artık.
Ne diyim.
Her insanın yaşamında benzer sorunlar var.
Artık sokağa çıkmak dahi insanın içinden gelmiyor.
Sen bloğla uğraşırsın can sıkıntısı nedeniyle. Misal ben, geçmişin saygılı, dürüst insanlarının olduğu günleri düşünürüm.
Neden derim her daim, neden insanlara artık güven kalmadı.
Selam ve saygılar.
Merhabalar Hüseyin Güzel.
SilZiyaretinize ve destek amaçlı kaleme aldığınız değerli yorumunuza çok teşekkür ederim. Sayın hocam, insanlar kendilerine olan güveni, sevgiyi ve saygıyı kaybetmiş. Bu insanlardan vatana, millete, topluma fayda gelir mi? Gelmez! Etrafımız hep böyle insanlarla kaynıyor. Kimseye kaşıyın altında gözün var diyemiyorsun. Herkes kendine göre haklı. Hak, hukuk, terazi yok!
Bizler de şaşırdık, kaldık, kime ne diyeceğiz bilemiyoruz. İşte gücümüz kalemimize yetiyor. Haliyle, etrafımızı da üzmekten başka bir şeye yaramıyor.
Selam ve saygılarımla.
*YORUMLARINIZ HEMEN YAYINLANIR*