İyi günde, kötü günde, 
Gözler verilen sözde. 
Ne yetimdi, ne de öksüz, 
O masumların günahı ne? 

Sözlerin düğümü çözülmüş,
Umutla beklerken yarınları,
Sevgiye hasret kalmış,
Yürekler yakar yürekleri.

Nasıl sabredeceklerini,
Bilmeyen kırgın gönülleri;
Kim teselli edebilir ki?
Sevgiden yoksun yürekleri.

Narsistliğin kurbanı olmuş,
Körpe bedendeki yürekler.
Gel, bir de onlara sor;
Neler hayal ettiler, neler...

İyi günde, kötü günde,
Umutlar verilen sözde.
Dün kalsın, kaldığı yerde;
Sevgiler yetim kalmasın,
Tecelli etsin gönüllerde...

Recep Altun, 9 Eylül 2025