Merhabalar.
Ördeğin şaşkını başını bırakır, kıçından suya dalarmış. Ben de aynı bu şaşkın ördek gibiyim ve ne yazacağımı, ne yapacağımı bilmediğim için, başımı bırakıyorum ve kıçımdan suya dalıyorum. Can sıkıntısından dolayı, ayakta olduğum sürece bilgisayarın başında sürekli blog sayfama tema giydirip duruyorum. Bir tema seçiyorum, yüklüyorum, provasını yapıyorum, olmayan yerleri ile ilgili kodlara müdahale ediyorum. Şöyle ara yüzünü bir inceliyorum ve bu da olmadı diyorum, bir başka blog temasına geçiyorum. Hemen hemen mola aldığım günden beri, blog sayfama tema beğendirmekle günüm geçiyor. İşte bunlar hep can sıkıntısından kaynaklanıyor.
Çok şükür, aç değiliz, açıkta değiliz, kiracı hiç değiliz. Sağlığımız da iyi kötü yerinde, ama gel gelelim ki, nerede bir eğrilik var, nerede iyi gitmeyen bir şeyler var, hep beni buluyor ve tüm bu eğrilikler üstüme üstüme geliyor. Gücümün yettiği eğrilikleri doğrultuyorum ama; bazı öyle eğri duvarlar var ki, ne mümkün onları doğrultmak; doğrultmaya kalksam yıkılacak ve altında kalan yine ben olacağım. Bu nedenle şimdilik sabrediyorum. Hani derler ya "sabrın sonu selametmiş..."
Selam ve saygılarımla.